Διαταραχές πρόσληψης τροφής- όλο και μικρότερες ηλικίες έναρξης

Aντιγράφω ένα άρθρο το οποίο προειδοποιεί για την πτώση του ηλικιακού ορίου για την εκδήλωση της ανορεξίας. Οι περιορισμοί στη μελέτη μας δείχνουν πόσο δύσκολο είναι να υπολογιστούν τα πραγματικά ποσοστά εκδήλωσης μιας τέτοιας ασθένειες (δυσκολία που αφορά τις περισσότερες ψυχικές παθήσεις άλλωστε), καθώς αφορά μόνο εκείνα τα περιστατικά που αναζήτησαν νοσοκομειακή νοσηλεία.

[ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όταν μιλάμε για διαταραχές πρόσληψης τροφής δεν αναφερόμαστε στις περιστασιακές ιδιοτροπίες των παιδιών, ούτε στην περιστασιακή άρνηση τροφής. Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής αφορούν την υπερβολική- σε παθολογικό βαθμό που να προκαλεί προβλήματα σωματικά, συμπεριφοράς, κοινωνικά ή ψυχολογικά- συναισθηματική φόρτιση της διαδικασίας της διατροφής, που συνοδεύεται συνήθως από διαστρεβλωμένη εικόνα του σώματος, χαμηλή αυτοπεποίθηση και εμμονή με την έννοια του φαγητού που οδηγεί είτε προς αποστέρηση είτε προς υπερκατανάλωση με επεισοδιακή ή όχι μορφή. Κ.Ε.]

Με ανορεξία από τα… 5 τους χρόνια!
Παιδιά ηλικίας μόλις 5 ετών μεταφέρονται στα νοσοκομεία πάσχοντας από νευρογενή ανορεξία ή βουλιμία - και πολλά χρειάζονται νοσηλεία επί εβδομάδες έως ότου μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους, σύμφωνα με νέα, ανησυχητικά στοιχεία.
Οι ειδικοί κατηγορούν γι’ αυτό την μόδα του «νούμερο μηδέν», που παρά τις ενημερωτικές εκστρατείες εξακολουθεί να απαιτεί από παιδιά, εφήβους και νέους να είναι αδύνατοι, εάν θέλουν να είναι αποδεκτοί και επιτυχημένοι.
Τα στοιχεία έδωσε στη δημοσιότητα το βρετανικό υπουργείο Υγείας και προέρχονται από 35 δημόσια νοσοκομεία της Αγγλίας.
Σύμφωνα με αυτά, τα τρία τελευταία χρόνια 2.100 παιδιά ηλικίας κάτω των 16 ετών χρειάσθηκαν νοσηλεία για ανορεξία, βουλιμία ή άλλη διατροφική διαταραχή.
Μεταξύ αυτών ήταν 98 παιδιά ηλικίας 5 έως 7 ετών, 99 παιδιά ηλικίας 8 και 9 ετών, καθώς και 400 παιδιά ηλικίας 10 έως 12 ετών.
Η αληθινή έκταση του προβλήματος, όμως, είναι πολύ μεγαλύτερη, καθώς η έρευνα του βρετανικού Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS) περιορίσθηκε στην Αγγλία και αρκετά δημόσια νοσοκομεία αρνήθηκαν να δώσουν στοιχεία για τους ασθενείς που νοσήλευσαν.
Επιπλέον, στην έρευνα δεν συμπεριελήφθησαν τα ιδιωτικά νοσοκομεία, ούτε και τα παιδιά με διατροφικές διαταραχές τα οποία δεν ήταν σε αρκετά σοβαρή κατάσταση ώστε να χρειασθούν νοσηλεία και έτσι υποβλήθηκαν σε ψυχολογική θεραπεία σε εξωνοσοκομειακή βάση.
Όπως και να ‘χει, τα νοσηλευόμενα παιδιά χρειάσθηκαν παραμονή στο νοσοκομείο από λίγες ημέρες έως αρκετές εβδομάδες, στη διάρκεια των οποίων τους χορηγήθηκαν ενδοφλεβίως υγρά και θρεπτικά συστατικά και άρχισαν ψυχολογική αξιολόγηση και θεραπεία, που συνεχίστηκε και μετά το εξιτήριό τους.
«Τα παιδιά εκτίθενται σε επικίνδυνα μηνύματα. Ο σωματότυπος που προωθείται ειδικά για τις έφηβες και τις νεαρές γυναίκες είναι αυτός ενός παιδιού», δήλωσε η κυρία Σούζαν Ρίνγκγουντ, επικεφαλής του οργανισμού υποστήριξης ατόμων με διατροφικά προβλήματα B-eat.
«Αγόρια και κορίτσια βλέπουν στα περιοδικά μόδας τις εικόνες εξαιρετικά αδύνατων μοντέλων και αποκομίζουν την εντύπωση πως έτσι πρέπει να είναι και τα ίδια. Η εικόνα σώματος φαίνεται πως επηρεάζει πλέον τα μικρά παιδιά πολύ περισσότερο απ’ ό,τι την προηγούμενη δεκαετία».
Σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν τον περασμένο μήνα στη δημοσιότητα, αγόρια ηλικίας μόλις 10 ετών πέφτουν θύματα της βουλιμίας εξαιτίας της μόδας και της λαχτάρας τους να χωρέσουν στα εξαιρετικά στενά τζιν παντελόνια που πωλούν τα καταστήματα, αλλά και επειδή δεν αντέχουν άλλο τα πειράγματα από τους συμμαθητές τους για το βάρος τους.
Οι ειδικοί συνιστούν στους γονείς να έχουν το νου τους για ύποπτα συμπτώματα, όπως ακατάστατες ώρες φαγητού, κόψιμο του φαγητού σε πολύ μικρά κομμάτια ή εξεύρεση τρόπων για να τρώει το παιδί μόνο του. Μερικά παιδιά εξάλλου κρύβουν ή πετάνε το φαγητό τους, και υποκρίνονται ότι το έφαγαν.

Σχόλια