Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Θέματα εκπαίδευσης- ψυχολογίας

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

14ο Διεθνές Συνέδριο ΕΨΨΕΠ, 5-8 Μαΐου '09

Φεβρουαρίου 11, 2009

Λήψη συνδέσμου
Facebook
Twitter
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές

συνεδρια

Λήψη συνδέσμου
Facebook
Twitter
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Βιοϊατρικό ή βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο για την ασθένεια;

Ένα taster από το σεμινάριο του επόμενου Σαββάτου σχετικά με την ψυχολογία του ασθενούς: Σύμφωνα με το βιοϊατρικό μοντέλο , η ασθένεια αντιμετωπίζεται ως ένα οργανικό, σωματικό, μηχανικό πρόβλημα που πρέπει η ιατρική επιστήμη να επιδιορθώσει. Ο ασθενής αντιμετωπίζεται ώς ένα βιολογικό περιστατικό, και η ασθένεια απομονώνεται σε αρκετό βαθμό από την υπόλοιπη ζωή του. Ο ασθενής είναι παθητικός δέκτης της θεραπευτικής προσέγγισης και η σχέση του με τους επαγγελματίες της υγείας είναι μονόδρομη και άνιση, αφού αυτοί καλούνται να διαγνώσουν και να θεραπεύσουν το πρόβλημα. Δίνεται μόνο στοιχειώδης έμφαση στον τρόπο ζωής του ασθενούς (στην αιτιολογία του προβλήματος και στις αλλαγές που χρειάζονται για την καλύτερη θεραπεία) και ο ασθενής δε λαμβάνει ενεργό ρόλο στην αυτοΐασή του. Αντίθετα, το βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο προσέγγισης της έννοιας της ασθένειας, αντιμετωπίζει την ασθένεια ως μια κατάσταση όπου η συμπεριφορά μπορεί να επηρεάσει πολύ πιο άμεσα την υγεία (είτε αρνητικά είτε θετικά

Τι είναι η λανθάνουσα αναστολή;

Με ρωτήσατε σε μηνύματά σας τί είναι ακριβώς η λανθάνουσα αναστολή. Στη ζωή μας, ακόμα και στην πιο απλή μας δραστηριότητα, βομβαρδιζόμαστε από πάμπολλα ερεθίσματα: χρώματα, σχήματα, εικόνες, ήχους, μυρωδιές, κινήσεις. Φυσικά, για να μπορέσουμε να επιτελέσουμε το απλούστερο δυνατό έργο, δεν μπορούμε να δίνουμε την ίδια σημασία σε όλα όσα ο πολύπλοκος εγκέφαλός μας μπορεί να αντιληφθεί. Χρειαζόμαστε έναν μηχανισμό να μπορεί να επεξεργάζεται όλη αυτήν την πληθώρα πληροφοριών, για να επικεντρώσουμε σε ένα συγκεκριμένο έργο, σε μια συγκεκριμένη υπο-ομάδα πληροφοριών. Αυτή η λειτουργία έχει ονομαστεί λανθάνουσα αναστολή: να εστιάζει στο ερέθισμα που ενδιαφέρει το άτομο και να "μπλοκάρει" έξω άλλα, μη σχετικά ερεθίσματα, που θα αποσπούσαν την προσοχή του. Έχει υποτεθεί ότι όταν έχουμε χαμηλή λειτουργία αυτού του μηχανισμού, κινδυνεύουμε να κατακλυστούμε εγκεφαλικά από ένα σωρό μηνύματα, τα οποία μας αποπροσανατολίζουν και ενδεχομένως υπερφορτώνουν τον εγκέφαλό μας. Γι'αυτό και

Υψηλή ευφυία και διπολική διαταραχή

Ένα αγαπημένο θέμα σε αυτό το μπλογκ είναι η σχέση μεταξύ υψηλότατης ευφυίας και ψυχικών διαταραχών. ;Όσοι ασχολούνται με την ψυχική υγεία, σίγουρα θα έχουν παρατηρήσει ομοιότητες ανάμεσα στους κύκλους της δημιουργικότητας και στον κυκλοθυμισμό της διπολικής διαταραχής (μανιοκατάθλιψης). Πολλές φορές είναι δυσδιάκριτες οι διαφορές τους μάλιστα. Ένα άρθρο από το σημερινό ΒΗΜΑ καταπιάνεται με αυτό το ζήτημα και παραθέτει δεδομένα και διαπιστώσεις από παλιές και σχετικά πρόσφατες έρευνες [οι υπογραμμίσεις δικές μου]: Δεν είναι απαραίτητο να είσαι μανιοκαταθλιπτικός για να είσαι ιδιοφυΐα, αλλά... βοηθάει πολύ. Πρώτη φορά επιστημονική έρευνα δείχνει ότι οι άριστοι μαθητές και τα παιδιά με υψηλό δείκτη ευφυΐας συγκεντρώνουν τετραπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν «διπολική διαταραχή» από τους μετρίους. «Δεν υπάρχει μεγαλοφυΐα χωρίς το άγγιγμα της τρέλας» είχε πει ο Αριστοτέλης. Αν και έκτοτε πολλοί υποστήριξαν την ίδια άποψη, χρειάστηκε να περάσουν δύ

Από το Blogger