Δημιουργικότητα και λανθάνουσα αναστολή

Και μια που ξαναγγίξαμε το θέμα ευφυίας-δημιουργικότητας-ψυχικών διαταραχών, ένα παλαιότερο άρθρο που αναφέρει την ιδέα της λανθάνουσας αναστολής, μιας ιδιότητας που έχουν τα ζώα να αγνοούν τα περιβαλλοντικά ερεθίσματα και να περιορίζονται σε βασικότερα.

Έχει τα τελευταία χρόνια λοιπόν βγει το συμπέρασμα ότι και τα δημιουργικά άτομα μπορούν να παρατηρήσουν ερεθίσματα του περιβάλλοντος που άλλοι δε θα τα πρόσεχαν καν και δεν κάνουν το ίδιο αυτό "φιλτράρισμα" των ερεθισμάτων σύμφωνα με την ενδεχόμενη χρησιμότητά τους. [Journal of Personality and Social Psychology]. Ο κΠίτερσον από το πανεπιστήμιο του Τορόντο έχει δηλώσει ότι, ακόμα και όταν ένα αντικείμενο είναι περίπλοκο και ενδιαφέρον, το μέσο άτομο το κατατάσσει στο νου του αλλά στη συνέχεια το ξεχνά. Αντίθετα, το δημιουργικό άτομο είναι ανοιχτό σε νέες πιθανότητες και παρατηρεί περισσότερα πράγματα, αντί να τα καταδικάζει βιαστικά και να τα ξεχνά/αγνοεί.

Η ερευνητική ομάδα από αυτό το πανεπιστήμιο είχε χρησιμοποιήσει τεστ λανθάνουσας αναστολής σε φοιτητές του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και διαπίστωσε το εξής: οι φοιτητές κάτω των 21 ετών που είχαν διακριθεί σε δημιουργικά πεδία είχαν 7πλάσια πιθανότητα να έχουν χαμηλές επιδόσεις στο τεστ.

Φυσικά δεν αρκεί να έχει κάποιος χαμηλή λανθάνουσα αναστολή. Πρέπει το χαρακτηριστικό αυτό να συνδυάζεται και με άλλα, όπως είναι η υψηλή νοημοσύνη και η δυνατή εργασιακή μνήμη. Άλλωστε και οι σύγχρονες θεωρίες χαρισματικότητας/ταλέντου υποστηρίζουν ότι βασικός παράγοντας για την εκδήλωση υψηλής επίδοσης σε ένα πεδίο είναι η συνύπαρξη υψηλής ευφυίας, δημιουργικότητας και κινήτρων, καθώς και άλλων εξωτερικών καταλυτών, όπως είναι περιβαλλοντικοί, κοινωνικοί, οικογενειακοί και τυχαίοι παράγοντες.

Σχόλια