Πρώτη ανάρτηση του χρόνου, με αρκετή καθυστέρηση! Ευχές για καλή και δημιουργική χρονιά με καλή υγεία και διάθεση!Οι γιορτές πέρασαν λοιπόν, ο νέος χρόνος μπήκε ελπιδοφόρος, η δουλειά πύκνωσε, καιρός να επιστρέψουμε στα εκπαιδευτικά-ψυχολογικά ζητήματά μας.
Αντιγράφω από χτεσινό άρθρο της Δ. Παυλίδου από το χτεσινό ΒΗΜΑ (οι υπογραμμίσεις δικές μου):
«Φαγητό στα παιδιά πριν ή μετά το διάλειμμα;». Το συγκεκριμένο ερώτημα απασχολεί όλο και συχνότερα γονείς, δασκάλους και νηπιαγωγούς σε ολόκληρο τον κόσμο και μάλιστα, δεδομένου ότι η μόδα της σίτισης στο σχολείο εξαπλώνεται διαρκώς, πολλοί επισημαίνουν ότι δεν θα αργήσει να φθάσει και στη χώρα μας. Με βάση τη διεθνή εμπειρία, η συνήθης πρακτική σε αρκετές χώρες του εξωτερικού ήταν η παροχή του μεσημεριανού πριν από το διάλειμμα. Προσφάτως όμως ερευνητές και ειδικοί περί τις διατροφικές συνήθειες των νέων υποστήριξαν ότι η αλλαγή του συγκεκριμένου σχολικού προγράμματος θα μπορούσε να φέρει τα πάνω κάτω προς το θετικότερο στη ζωή των μικρών και συνέστησαν σε αρκετά σχολεία να... αναποδογυρίσουν τις μεσημεριανές τους συνήθειες. Οπως σημειώνουν, η αλλαγή επιφέρει θεαματικά αποτελέσματα τόσο στον χώρο του εστιατορίου όσο και στην τάξη, και αυτό διότι λιγότερα τρόφιμα καταλήγουν στα σκουπίδια, καθώς καταναλώνονται περισσότερες μερίδες γάλακτος, φρούτων και λαχανικών, ενώ οι ίδιοι οι δάσκαλοι παρατήρησαν μείωση των περιστατικών προβληματικής συμπεριφοράς στα παιδιά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το δημοτικό σχολείο Σάρον στο Ρόμπινσβιλ του Νιου Τζέρσι. Το περασμένο φθινόπωρο η διευθύντριά του Τζάνετ Σίνκεβιτς τροποποίησε το σχολικό πρόγραμμα, παρέχοντας στους μαθητές πρώτα το διάλειμμα για παιχνίδι και στη συνέχεια το φαγητό. «Τα παιδιά που ακολουθούν το καινούργιο πρόγραμμαείναι πιο ήρεμα μετά το παιχνίδι.Αισθάνονται ότι έχουν περισσότερο χρόνο για φαγητό και δεν χρειάζεται να βιάζονται για να πάρουν το δωράκι τους (παιχνίδι),αφού το έχουν ήδη πάρει» τόνισε χαρακτηριστικά. Ωστόσο ένα από τα πρώτα σχολεία που υιοθέτησαν αυτή την αλλαγή πριν από εννέα χρόνια ήταν το δημοτικό σχολείο του Σκοτσντέιλ στην Αριζόνα. Η νοσοκόμα του εκπαιδευτικού ιδρύματος εισηγήθηκε τη σχετική αλλαγή και το σχολείο προχώρησε σε μια πιλοτική εφαρμογή, συγκρίνοντας τη διαφορά στα περισσεύματα που ρίχνονταν στα σκουπίδια, αλλά και τους καβγάδες και τις συγκρούσεις που καταγράφονταν εντός και εκτός της σχολικής αίθουσας. Ως το τέλος του σχολικού έτους οι επισκέψεις στη νοσοκόμα του σχολείου είχαν μειωθεί κατά 40% και τα παιδιά είχαν λιγότερους πονοκεφάλους και κοιλόπονους. Επίσης, κάποιοι μαθητές, ενώ με το παλαιό καθεστώς έτρεχαν να παίξουν παρατώντας το πιάτο τους γεμάτο, πλέον κατανάλωναν όλο το φαγητό τους. Το κυριότερο: Σταμάτησαν να κλαίνε, διότι δεν ξαναβρέθηκαν με μισοάδειο στομάχι. Μία ακόμη διαπίστωση που έκαναν οι ειδικοί ήταν ότι το τρίπτυχο «παιχνίδι- φαγητό- μάθημα» είχε και άλλα οφέλη για το σχολείο. Καταργήθηκε το... ακαδημαϊκό τέταρτο της ξεκούρασης που ίσχυε για τα παιδιά (πριν από την έναρξη των μεσημβρινών μαθητών) και έτσι οι δάσκαλοι αποκόμισαν περίπου δεκαπέντε λεπτά περισσότερο ωφέλιμο χρόνο διδασκαλίας. Δεν είναι τυχαίο ότι, μετά την επιτυχημένη πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος, 18 από τα 31 σχολεία της περιφέρειας της Αριζόνας επέλεξαν να το υιοθετήσουν και διεπίστωσαν θεαματική βελτίωση.
ΤΑ ΟΦΕΛΗ
Κατά τη διάρκεια της εφαρμογής του προγράμματος διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά που παίζουν πριν από το φαγητό:
- Αφήνουν λιγότερο φαγητό (στο πιάτο ή στους... τοίχους)
- Πίνουν περισσότερο γάλα
- Ζητούν κι άλλο νερό
- Είναι πιο ήρεμα
- Τρώνε πιο αργά και μασάνε καλύτερα το φαγητό τους (αφού πλέον δεν ανυπομονούν να πάνε για παιχνίδι).
Σχόλια