Το παρακάτω άρθρο παρουσιάζει ερευνητικά ευρήματα για τη σχέση της δυσλεξίας με την "ιδιοφυία". [Φυσικά για δημοσιογραφικούς λόγους τα ευρήματα παρουσιάζονται με έναν τρόπο ιδιαίτερα γενικευμένο και υπεραπλούστευμένο- το ότι κάποιος είναι δυσλεκτικός δε σημαίνει ότι απαραίτητα θα έχει βέλτιστη απόδοση στην αντίληψη χώρου ή ότι θα επιδείξει ένα εξαιρετικό ταλέντο.] Ας δούμε το άρθρο:Θα μπορούσε πίσω από την καλλιτεχνική ιδιοφυία μεγάλων εικαστικών όπως ο Πικάσο και ο Άντι Γουόρχολ να κρύβεται μια απλή πάθηση όπως η δυσλεξία; Η απάντηση που δίνουν οι ειδικοί είναι πως.. «ναι»!
Μπορεί μέχρι τώρα να ξέραμε ότι διάσημοι ζωγράφοι, μουσικοί, αλλά και επιστήμονες, όπως ο Αϊνστάιν, ο Εντισον και ο Φάρεναϊτ, έπασχαν από κάποια μορφή αυτισμού ή δυσλεξίας αλλά ψυχολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Μίντλεσεξ στη Βρετανία απέδειξαν επιστημονικά τη σύνδεση της δυσλεξίας με την αυξημένη ικανότητα για πολυδιάστατη αντίληψη στον χώρο.
Οι ερευνητές μέτρησαν -με δοκιμασίες στον προσανατολισμό και στην οπτική αντίληψη του χώρου- τις επιδόσεις 41 ανδρών και γυναικών (εκ των οποίων οι μισοί ήταν δυσλεκτικοί) και διαπίστωσαν ότι οι δυσλεκτικοί άνδρες τα πήγαν καλύτερα από τους άλλους άνδρες σε πολλές από τις δοκιμασίες, όπως η ανάκληση στη μνήμη λεπτομερειών που έχουν σχέση με σχήματα ενώ ήταν επίσης πιο γρήγοροι και πιο ακριβείς στην πλοήγηση στους δρόμους μιας «εικονικής πόλης» στην οθόνη υπολογιστή.
Στις γυναίκες δεν διαπιστώθηκαν οι ίδιες επιδόσεις αλλά αυτό οφείλεται όπως εξήγησε η δρ Νίκολα Μπράνσγουικ, επικεφαλής της ομάδας των ερευνητών, στο ότι «η ικανότητα επεξεργασίας τρισδιάστατων εικόνων είναι πιο αναπτυγμένη στον εγκέφαλο των ανδρών».
Η ερμηνεία που δίνουν οι επιστήμονες δεν είναι ενιαία αλλά παραδέχονται ότι αυτό μπορεί να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ενδεχόμενο οι δυσλεξικοί ν’ αναπτύσσουν καλύτερη αίσθηση του χώρου για να αναπληρώσουν τα προβλήματα που έχουν με τη γλώσσα.
Με τις λέξεις δεν είχαν καθόλου καλή σχέση, µε τον χώρο όµως άριστη.
Το εξαιρετικό ταλέντο του Λεονάρντο ντα Βίντσι και του Πάµπλο Πικάσο αποδίδουν οι επιστήµονες στη δυσλεξία, από την οποία υπέφεραν αµφότεροι. Και ειδικότερα στην τρισδιάστατη αίσθηση του χώρου, που σύµφωνα µε νέα έρευνα συνδέεται άµεσα µε τη λεκτική νόσο.
Ενα στα 12 παιδιά παρουσιάζει τη λεγόµενη λεκτική τύφλωση, ασθένεια που αφορά τη δυσκολία στην ανάγνωση, τη γραφή και την ορθογραφία. Ωστόσο, βάσει των αισιόδοξων ευρηµάτων από το βρετανικό Πανεπιστήµιο του Μίντλσεξ, φαίνεται πως οι δυσλεκτικοί έχουν πολύ ανεπτυγµένη την αίσθηση του χώρου. Η ιδιότητα αυτή δεν τους βοηθά µόνο να διαβάζουν καλύτερα τους χάρτες ή να παρκάρουν µε ευελιξία, όπως γνωρίζαµε. Η τρισδιάστατη αίσθηση του χώρου µπορεί να είναι και το κλειδί για τη ζωγραφική.
Το πείραµα. Η οµάδα των βρετανών ψυχολόγων υπέβαλε 41 άντρες και γυναίκες σε τεστ, εκ των οποίων οι µισοί είχαν δυσλεξία, προκειµένου να µελετήσει πώς κινούνται στον χώρο. ∆ιαπίστωσαν λοιπόν πως οι επιδόσεις των δυσλεκτικών αντρών ήταν πολύ καλύτερες από των υπολοίπων: θυµούνταν λεπτοµέρειες που αφορούσαν κατευθύνσεις και ήταν πιο γρήγοροι και πιο ακριβείς κατά την πλοήγησή τους σε µια εικονική πόλη.
Το φαινόµενο µπορεί να έχει πολλές εξηγήσεις, όµως οι ερευνητές θεωρούν πιθανότερο πως η ανεπτυγµένη αίσθηση του χώρου στους δυσλεκτικούς λειτουργεί ως αντιστάθµισµα στα λεκτικά τους προβλήµατα.
«Επίσης, πολλοί δυσλεκτικοί προτιµούν να λύνουν τα προβλήµατά τους µε σκέψη και πράξεις, παρά µε λόγια, γεγονός που τους βοηθάει να ξεδιπλώσουν το καλλιτεχνικό τους ταλέντο», επισηµαίνει στην «Daily Mail» ο επικεφαλής της έρευνας δρ Νικολά Μπρούνσγουικ. Ακόµη και στην περίπτωση των δυσλεκτικών όµως, όπως προκύπτει από την έρευνα, η καλή αίσθηση του χώρου παραµένει «προνόµιο» των αντρών.
Σχόλια