«Βηματοδότης» στον εγκέφαλο βοήθησε ασθενείς με νευρογενή ανορεξία

Από τα ΝΕΑ το ακόλουθο άρθρο που αναφέρει τα πρώτα ευρήματα από πειραματικές δοκιμές μιας νέας μεθόδου, για την καταπολέμηση των μορφών νευρικής ανορεξίας που αντιστέκονται σε άλλες μορφές θεραπείας:

Η χρήση μιας συσκευής που διοχετεύει ηλεκτρικά μηνύματα στον εγκέφαλο, βοήθησε τρεις γυναίκες με σοβαρή νευρογενή ανορεξία να πάρουν βάρος και να παρουσιάσουν βελτίωση της ψυχικής διάθεσής τους, αναφέρουν Καναδοί ερευνητές.

Σε δοκιμές που έκαναν σε συνολικά έξι ασθενείς, διαπίστωσαν επίσης ότι η μέθοδος βοηθήσει τις υπόλοιπες εθελόντριες να σταθεροποίησαν το βάρος τους.

Και το πιο σημαντικό: οι γυναίκες που πήραν βάρος, το διατήρησαν και μετά τη διακοπή της θεραπείας.

Η όλη μελέτη διήρκησε εννέα μήνες. Στο πλαίσιό της γινόταν συνεχής διέγερση των περιοχών του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για την κατάθλιψη, το άγχος και τις έμμονες ιδέες που χαρακτηρίζουν τη συγκεκριμένη διατροφική διαταραχή.

Η μέθοδος στην οποία υπεβλήθησαν οι εθελόντριες λέγεται εν τω βάθει διέγερση του εγκεφάλου (DBS) και κατά το παρελθόν έχει δοκιμασθεί με αρκετή επιτυχία και σε πάσχοντες από νόσο του Πάρκινσον, χρόνιους πόνους και άλλα προβλήματα.

Στους ασθενείς που υποβάλλονται σε εν τω βάθει διέγερση του εγκεφάλου, χρησιμοποιείται ένας νευροδιεγέρτης (είναι μία συσκευή παρόμοια με τον βηματοδότη της καρδιάς), συνδεδεμένος με ηλεκτρόδια που τοποθετούνται σε συγκεκριμένα τμήματα του εγκεφάλου.

Ο νευροδιεγέρτης συνδέεται με μία μικρή μπαταρία που τοποθετείται κάτω από το δέρμα του στήθους ή της κοιλιάς, για να παράγει μικρούς ηλεκτρικούς παλμούς που διεγείρουν τον εγκέφαλο.

Οι παλμοί αυτοί μπλοκάρουν τα παθολογικά νευρικά μηνύματα που προκαλούν τα εξαντλητικά συμπτώματα των ασθενών.

Όπως εξηγούν στην ιατρική επιθεώρηση «The Lancet» οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνήσουν κατά πόσον είναι ασφαλής η εν τω βάθει διέγερση του εγκεφάλου σε ασθενείς με νευρογενή ανορεξία.

Ωστόσο διαπίστωσαν πως όχι μόνο είναι αρκετά ασφαλής, αλλά μπορεί και να τις βοηθήσει.

Οι ερευνητές λένε πως απαιτούνται μεγαλύτερες μελέτες για να βεβαιωθεί ότι η μέθοδος θα μπορούσε να αποτελέσει το τελευταίο καταφύγιο όσων πάσχουν από δύσκολα αντιμετωπίσιμη ανορεξία.

Οι έξι εθελόντριες είχαν ηλικία 24 έως 57 ετών και δεν είχαν καταφέρει να ξεπεράσουν την πάθησή τους με την βοήθεια των κλασικών μεθόδων, με συνέπεια να κινδυνεύει πλέον η ζωή τους.

«Η αντιμετώπιση της νευρογενούς ανορεξίας δεν αρχίζει ούτε τελειώνει με την αύξηση του σωματικού βάρους. Είναι μία πολυεπίπεδη ασθένεια και πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις γενεσιουργές αιτίες της», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Νιρ Λίπσμαν, από το Τμήμα Νευροχειρουργικής του πανεπιστημίου.

Οι ερευνητές διευκρινίζουν ότι η μέθοδος δεν είναι άμοιρη παρενεργειών ούτε κατάλληλη για όλες τις ασθενείς με νευρογενή ανορεξία.

Μία από τις ασθενείς παρουσίασε επιληπτική κρίση δύο εβδομάδες έπειτα από την εμφύτευση του νευροδιεγέρτη, ενώ μία άλλη έπαθε κρίση πανικού στη διάρκεια της επέμβασης για την τοποθέτησή του.

Επιπλέον, «η μέθοδος είναι για τις ασθενείς που έχουν εξαντλήσει τα όρια των συμβατικών θεραπειών και δεν έχουν άλλη επιλογή, με συνέπεια να διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου από τη νόσο», επισήμανε ο δρ Λίπσμαν.