Η σύγχρονη ιατρική πλέον δε διαχωρίζει την ψυχική από την σωματική πάθηση με την ίδια αυστηρότητα που έκανε άλλοτε. Σήμερα αναγνωρίζεται ότι οι ψυχολογικές δυσκολίες ή διαταραχές επηρεάζουν και επηρεάζονται από την κατάσταση της υγείας και φυσικά συμβαίνει και το αντίστροφο. Η παρακάτω έρευνα αναφέρεται στη σχέση ανάμεσα στον σακχαρώδη διαβήτη και την κατάθλιψη:
Είναι γνωστό ότι η κατάθλιψη σχετίζεται με χειρότερη ρύθμιση του
σακχαρώδη διαβήτη και είναι επίσης γνωστό ότι η κατάθλιψη υπάρχει σε
μεγάλο ποσοστό διαβητικών. Το λυπηρό όμως είναι ότι η διάγνωση της
κατάθλιψης διαφεύγει στην συνήθη κλινική πράξη αφού οι περισσότεροι
παθολόγοι, ενδοκρινολόγοι, που ασχολούνται με τον σακχαρώδη διαβήτη δεν
εξοικειωμένοι με αυτήν την πάθηση.
Από την πλευρά των διαβητικών πολλές φορές η διάγνωση της
κατάθλιψης δεν γίνεται αποδεκτή και η επίσκεψη σε ένα ψυχίατρο θεωρείται
ταμπού. Το αποτέλεσμα είναι, λόγω της κατάθλιψης, να μειώνεται η
συμμόρφωση με την θεραπευτική αγωγή και με τον αυτοέλεγχο των επιπέδων
του σακχάρου στο αίμα.
Σε μια μελέτη που έγινε στο Massachusetts General Hospital στην
Βοστόνη αξιολογήθηκε η θεραπευτική παρέμβαση με γνωστική-συμπεριφορική
θεραπεία σε διαβητικούς τύπου 2 που είχαν αρρύθμιστο σακχαρώδη διαβήτη.
Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες από τις οποίες η μία έλαβε
συμβατική αντι-διαβητική θεραπεία και η άλλη ακολούθησε ένα πρόγραμμα
γνωστικής-συμπεριφορικής θεραπείας διάρκειας 9-11 εβδομάδων, με στόχο
την θεραπεία της κατάθλιψης και βελτίωση του αυτοελέγχου του διαβήτη.
Τελικά, η ομάδα παρέμβασης παρουσίασε 24% μεγαλύτερο ποσοστό
συμμόρφωσης με την φαρμακευτική αγωγή και 17% περισσότερο βαθμό
αυτοελέγχου του σακχάρου. Επίσης η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη ήταν
χαμηλότερη από την άλλη ομάδα που πήρε απλά την αντιδιαβητική θεραπεία.
Σχόλια