Το ρήμα «χαώνομαι» ομολογώ ότι δεν το ήξερα. Το έμαθα από θεραπευόμενους που το χρησιμοποιούσαν νιώθοντας απόγνωση για το συναισθηματικό και νοητικό χάος που τους κυρίευε ανά περιόδους. Υπάρχουν όντως φάσεις στη ζωή που είναι φυσιολογικό να νιώθεις χαμένος, κολλημένος, αποκομμένος από τους στόχους σου, να έχεις χάσει τη συγκέντρωσή σου, να σε καταβάλλει μια θλίψη, φόβος, θυμός ή άγχος, που είσαι λιγότερο υπομονετικός με τους άλλους, που όλα αυτά τα δύσκολα συναισθήματα προσπαθείς να τα καταπνίξεις στο φαγητό, στο ποτό, στην υπερβολική δουλειά, στο ακατάσχετο «χάζεμα» μπροστά σε μια οθόνη. Αταξία, έλλειψη σειράς, παρορμητισμός. Δεν ξέρεις τι σου φταίει και σίγουρα νιώθεις δυσάρεστα και ένοχα που «το έχασες», που κάνεις λάθη, που είσαι κάπου χαμένος, μακριά από τις καλές στιγμές που όλα πήγαιναν «ρολόι».
Ναι, είναι φυσιολογικό αυτό, σε όλους μας συμβαίνει πού και πού. Σε μια τέτοια φάση της ζωής μπορείς να λάβεις δράση κάνοντας ένα «life check- in», δηλαδή μια παύση στην οποία δίνεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με την εσωτερική ισορροπία του και να ρίξει λίγο φως στο πώς πραγματικά νιώθεις. Προτείνω για αυτήν την διαδικασία τα εξής βήματα (τα γράφω σε πρώτο πρόσωπο για να τα αισθανθεί ο καθένας πιο κοντά στον εαυτό του):
- λέω στον εαυτό μου ότι είναι ΟΚ να περνάω μια τέτοια φάση και να νιώθω χαμένος.
- προσπαθώ να κάνω μια παύση, να βρω έναν χώρο και μια χρονική στιγμή στην οποία να μπορώ να νιώσω μια εξωτερική και εσωτερική ησυχία.
- συγκεντρώνομαι και ρωτάω τον εαυτό μου: τι άλλο συμβαίνει στη ζωή μου; Ποιος μπορεί να με έχει αποσυντονίσει; Τι μπορεί να «τρέχει» στο πίσω μέρος του μυαλού μου; Τι μπορεί να μου θυμίζει η ημερομηνία- η εποχή- ο καιρός; Μήπως άκουσα κάτι που με στενοχώρησε και δεν το κατάλαβα; Μήπως έπεσαν πολλά δύσκολα; Τι πιστεύω ότι με μπλόκαρε;
- προσπαθώ να αντιμετωπίσω αυτό που εντόπισα: βρίσκω τις κατάλληλες συναισθηματικές λέξεις (απογοητεύτηκα, ταράχτηκα, αναστατώθηκα, χαλάρωσα υπερβολικά κτλ.) και γράφω ή λέω σε κάποιον τις σκέψεις αυτές.
- επιλέγω μια τελετουργική πράξη με την οποία θα χαρίσω στον εαυτό μου χαλάρωση, συγχώρεση, δικαίωμα στο λάθος και την απολαμβάνω συνειδητά, ήρεμα, συγκεντρωμένα: ένας περίπατος στη φύση, ένα ρόφημα σε ένα υπέροχο καφέ, ένα αφρόλουτρο, ένα μασάζ, ένα μπάνιο στη θάλασσα, η αγορά ενός βιβλίου που πάντα ήθελα.
- δε δίνω μεγάλες υποσχέσεις- αντίθετα, λέω στον εαυτό μου ότι συνεχίζω να προχωράω στη ζωή μου, ότι κανείς δεν είναι τέλειος, ότι είμαι ΟΚ. Αν εντόπισα κάποιο πρόβλημα, προχωράω στην αντιμετώπισή του με μεθοδικότητα, υπευθυνότητα, σύνεση. Δίνω το δικαίωμα στον εαυτό μου να περνάω κάποιες φάσεις κατά τις οποίες ξεχνιέμαι, πέφτω ή υποκύπτω σε μη υγιείς συμπεριφορές. Με συγχωρώ και με αγαπώ.
Βαθιά αναπνοή και συνεχίζουμε μπροστά, χωρίς άγχος και ενοχές. Αν πάλι διαπιστώσεις ότι δεν μπορείς να διεκπεραιώσεις μόνος σου αυτά τα βήματα, υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σε βοηθήσουν να ξαναβρείς το σημείο ισορροπίας, συγκέντρωσης, προσήλωσης στον στόχο, προτεραιοποίησης. Δεν είναι αποτυχία το να ζητάς βοήθεια- το αντίθετο! Μπορεί κάτι να συμβαίνει μέσα σου που να χρειάζεται ειδική φροντίδα. Ηρεμία λοιπόν. Όλα φτιάχνουν. Πάμε πάλι!
Σχόλια