Έρευνες από το Weill Medical College του Πανεπιστημίου Cornell και Rockefeller στη Νέα Υόρκη έγιναν σχετικά με την επίδοση και την επίδραση του στρες. 20 φοιτητές ιατρικής έδωσαν εξετάσεις (όλοι τους αγχωμένοι) και εξετάστηκαν με μαγνητικές τομογραφίες, οι οποίες μετρούν τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο, την ώρα που εκτελούσαν διάφορες ασκήσεις. Οι ερευνητές έκαναν συγκρίσεις ανάμεσα στην επίδοση και τη λειτουργία του εγκεφάλου τους με αυτήν φοιτητών που δεν ήταν αγχωμένοι. Όταν τους ζητήθηκε να πάρουν μέρος σε ασκήσεις που αφορούσαν τη συγκέντρωση της προσοχής και μετά την επικέντρωση σε άλλη άσκηση, οι αγχωμένοι φοιτητές τα πήγαν πολύ χειρότερα από τους ήρεμους.
Κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς τους να συγκεντρωθούν σε κάτι, η δραστηριότητα στους προμετωπιαίους τους λοβούς (όπου εδρεύουν λειτουργίες όπως η προσοχή, ο σχεδιασμός έργου και η κρίση) ήταν κατά πολύ χαμηλότερη από τους μη αγχωμένους φοιτητές που συμμετείχαν στην έρευνα.
Επίσης το άγχος φαίνεται να μείωνε και τη σύνδεση ανάμεσα στους προμετωπιαίους λοβούς με άλλα μέρη του εγκεφάλου υπεύθυνα να προχωρήσουν από τη θεωρία στην πράξη-δράση.
Μετά από έναν μήνα, οι φοιτητές επανέλαβαν τις ασκήσεις. Στις περιπτώσεις όπου μεσολάβησαν σε αυτό το μήνα ξεκούραση και χαλάρωση, τα αποτελέσματά τους φάνηκαν να εξομοιώνονται με αυτά των μη αγχωμένων του πρώτου σταδίου της έρευνας.
Los Angeles Times February 2, 2009
Σχόλια