Οι προσωπικότητες-Scanners αγαπούν πολύ το διάβασμα, τη συγγραφή, το να επιδιορθώνουν πράγματα, να εφευρίσκουν ιδέες, να σχεδιάζουν, να καταστρώνουν πλάνα, να μαγειρεύουν, να παίζουν μουσική, να τραγουδούν. Ή το ένα, ή το άλλο, ή το παράλλο. Σίγουρα δεν μπορούν να επικεντρώσουν σε ένα μόνο πεδίο, καθώς το ενδιαφέρον τους απλώνεται σε πολλά.
Αυτά τα άτομα βλέπουν τον κόσμο σαν ένα μέρος γεμάτο με συναρπαστικές ευκαιρίες, όπως ένα παιδί σε ένα ζαχαροπλαστείο που θέλει να γεμίσει τις τσέπες του με όσο το δυνατόν περισσότερες καραμέλες.
Αν και ακούγεται υπέροχο, το πρόβλημα είναι ότι τα άτομα με τέτοια προσωπικότητα νιώθουν απίστευτη πείνα σε αυτό το «ζαχαροπλαστείο». Πιστεύουν ότι τους επιτρέπεται να ακολουθήσουν μόνο ένα ενδιαφέρον τους, αλλά στην πραγματικότητα τα θέλουν όλα. Αν τους αναγκάσεις να πάρουν μόνο «ένα είδος καραμέλας», δυσαρεστούνται και αποθαρρύνονται.
Πολύ συχνά όμως τα άτομα με μια τέτοια προσωπικότητα καταλήγουν να μην επιλέγουν τίποτα, και φυσικά αυτό τους κάνει να νιώθουν άσχημα.
Στην παιδική τους ηλικία, το σχολείο και η εξωσχολική ζωή τους έδινε μια μεγάλη γκάμα από πολλά και διάφορα πράγματα να κάνουν. Αλλά σε κάποια φάση της σχολικής ζωής ή μετά από αυτήν την περίοδο, τα άτομα αυτά άρχιζαν να αντιμετωπίζουν προβλήματα. Ενώ για άλλους ενήλικες, η εξειδίκευση των ενδιαφερόντων είναι καθησυχαστική και μια καλή κατάκτηση, για τους scanners αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο και σίγουρα ανυπόφορο.
Η λαϊκή αντίληψη όμως υπαγορεύει ότι δεν μπορείς να κάνεις λίγο από όλα, γιατί θα είσαι μέτριος στα πάντα, επιφανειακός, χωρίς τη βαθιά γνώση της εξειδίκευσης.
Έτσι, κάποιος που έδειχνε ενθουσιασμό για πολλούς τομείς, ξαφνικά μπορεί να αρχίζει να νιώθει μια μετριότητα και μια αποτυχία, καθώς η ζωή πλέον στην ενήλικη φάση δεν επιβραβεύει πια αυτήν την ποικιλία. Είναι όμως σωστό για τα άτομα αυτά να μην εγκλωβίζονται σε αυτά τα στερεότυπα και να ακολουθούν τα ενδιαφέροντά τους, όλα τα ενδιαφέροντά τους. Να καταπολεμούν τα συναισθήματα ανεπάρκειας, αναποφασιστικότητας και την αναβλητικότητα.
Οπωσδήποτε είναι δύσκολο να προγραμματίσεις το χρόνο σου επιτυχημένα, ώστε να ολοκληρώνεις έργα σε κάθε πεδίο ενδιαφέροντος. Και οπωσδήποτε για έναν άνθρωπο με τόσα ενδιαφέροντα είναι πάρα πολύ δύσκολο να καταφέρει να μη νιώθει μειονεκτικά, νομίζοντας ότι κάνει διαρκώς αυτό που λέμε "μισές δουλειές". Πρέπει παράλληλα να συγκεντρώνει την ενέργειά του αποτελεσματικά, ώστε να μπορεί να επιτελεί μέχρι τέλους κάποια από τα έργα που ξεκινά, γιατί αυτή η ολοκλήρωση θα του δώσει την αίσθηση της αυτοπραγμάτωσης που θα τροφοδοτήσει με ενθάρρυνση και κίνητρα και τα υπόλοιπα πεδία του ενδιαφέροντος. Ωστόσο οφείλει να αποδεκτεί ότι θα μένουν πολλά ανολοκλήρωτα έργα, κάποια από αυτά ες αεί, ενώ για κάποια από αυτά θα έρθει η κατάλληλη στιγμή κάποτε, και ως τότε θα περιμένουν αυτά υπομονετικά, ενώ θα ωριμάζουν και θα εμπλουτίζονται «στο πίσω μέρος του μυαλού».
Εδώ μπορείτε να βρείτε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων σχετικά με αυτόν τον τύπο προσωπικότητας.
Κι εδώ μπορείτε να διαβάσετε στα αγγλικά ένα άρθρο με παρεμφερές θέμα.
Σχόλια