Νέες έρευνες μας δίνουν ανατρεπτικές πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που μαθαίνουμε.Πιο συγκεκριμένα, στο ΜΙΤ μελετήθηκε η συμπεριφορά πιθήκων σχετικά με το πώς αλλάζουν τα εγκεφαλικά κύτταρα σύμφωνα με πληροφορίες που προσλαμβάνουν σχετικά με το αν μια ενέργεια είχε επιτυχημένο ή όχι αποτέλεσμα. Τελικά τα συμπεράσματα τείνουν να μας δείξουν ότι ο εγκέφαλος τείνει να απορρίπτει ό,τι σχετίζεται με την αποτυχία και απομνημονεύει καλύτερα όσα αφορούν επιτυχημένες ενέργειες. Δε μαθαίνουμε λοιπόν τόσο από τα λάθη μας, όσο από της επιτυχίες μας. Παρατηρήθηκε ότι ενεργοποιούνταιν περισσότερο ο προμετωπιαίος φλοιός και τα βασικά γάγγλια. Στα πειράματα που έγιναν, η επιτυχία ενίσχυε αυτά τα νευρωνικά κυκλώματα του εγκεφάλου, κάνοντας πιο πιθανή μια επανάληψη, ενώ η αποτυχία τα αποδυνάμωνε.
Αν αυτά τα ευρήμετα επαληθευτούν και σε ανθρώπους, ίσως έχουμε πολλά να μάθουμε για την ανθρώπινη μάθηση. Η αντίδραση στην αποτυχία είναι άλλωστε ενδεικτικό πολλών πραγμάτων από την πλευρά της ψυχολογίας (π.χ. διαπιστώσεις περί αυτοπεποίθησης, εσφαλμένα γνωσιακά συστήματα, κτλ). Τώρα όμως που ενδέχεται να δούμε τη σχέση επιτυχίας-αποτυχίας με τη μάθηση, η παιδαγωγική μπορεί να πάρει άλλες κατευθύνσεις, ενισχύονταςι περισσότερο τεχνικές επαίνου και ενίσχυσης της επιτυχίας και να εστιάζει περισσότερο στο τί έκανε καλά ο μαθητής και όχι τί έκανε λανθασμένα. Ωστόσο, έχουμε ενδείξεις από πρότερες έρευνες ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, καθώς σημαντικότατο ρόλο διαδραματίζει και η ηλικία αυτού που μαθαίνει, όπως και άλλοι παράγοντες.
Σχόλια