Πάνω που αναζητούσα πληροφορίες για την έννοια της πνευματικής κόπωσης, δμοσιεύτηκαν τα ευρήματα ερευνών σχετικά με τις επιπτώσεις της υπερβολικής σκέψης στον εγκέφαλο. Αντιγράφω από την εφημερίδα Πρώτο Θέμα το σχετικό άρθρο:Οι άνθρωποι οι οποίοι σκέφτονται συνεχώς φθείρουν τον εγκέφαλο τους, με αποτέλεσμα να έχουν μειωμένη μνήμη και να κινδυνεύουν να εμφανίσουν κατάθλιψη, αναφέρουν τα αποτελέσματα μιας νέας έρευνας.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα άτομα που σκέφτονται υπερβολικά συγκεντρώνουν στο μετωπιαίο λοβό του εγκεφάλου περισσότερα κύτταρα. Έκαναν λοιπόν το εξής πείραμα. Ζήτησαν από 32 εθελοντές να λάβουν δύσκολες αποφάσεις, καθώς έπρεπε από δύο σχεδόν όμοιες μαύρες και γκρι φωτογραφίες, να αποφασίσουν ποια ήταν πιο ανοιχτόχρωμη.
Αφού είχαν αποφασίσει έπρεπε στη συνέχεια να δηλώσουν πόσο σίγουροι ήταν για την απόφασή τους, βαθμολογώντας από το ένα έως το έξι.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες που ήταν πιο σίγουροι για την απόφασή τους και είχαν σκεφτεί περισσότερο, είχαν περισσότερα εγκεφαλικά κύτταρα στο μπροστινό μέρος του εγκεφάλου, στον λεγόμενο πρόσθιο προμετωπιαίο φλοιό. Αυτό το σημείο του εγκεφάλου έχει συνδεθεί με αρκετές εγκεφαλικές και πνευματικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένου και του αυτισμού.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα άτομα που σκέφτονται υπερβολικά συγκεντρώνουν στο μετωπιαίο λοβό του εγκεφάλου περισσότερα κύτταρα. Έκαναν λοιπόν το εξής πείραμα. Ζήτησαν από 32 εθελοντές να λάβουν δύσκολες αποφάσεις, καθώς έπρεπε από δύο σχεδόν όμοιες μαύρες και γκρι φωτογραφίες, να αποφασίσουν ποια ήταν πιο ανοιχτόχρωμη.
Αφού είχαν αποφασίσει έπρεπε στη συνέχεια να δηλώσουν πόσο σίγουροι ήταν για την απόφασή τους, βαθμολογώντας από το ένα έως το έξι.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες που ήταν πιο σίγουροι για την απόφασή τους και είχαν σκεφτεί περισσότερο, είχαν περισσότερα εγκεφαλικά κύτταρα στο μπροστινό μέρος του εγκεφάλου, στον λεγόμενο πρόσθιο προμετωπιαίο φλοιό. Αυτό το σημείο του εγκεφάλου έχει συνδεθεί με αρκετές εγκεφαλικές και πνευματικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένου και του αυτισμού.
Σχόλια