 |
| http://www.nooz.gr/image.ashx?fid=595648 |
Όποτε κάνω μια ομιλία ή γράφω κάτι σχετικά με την αντιμετώπιση του άγχους, εκπλήσσομαι που οι περισσότεροι δεν έχουν αντιληφθεί τα τεράστια οφέλη της άσκησης και της επαφής με τη φύση στην ψυχική τους υγεία. Ωστόσο, στο παρακάτω άρθρο τονίζεται και ένας ακόμα παράγοντας που θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό: το να ξεχωρίσει κανείς τι από όσα δεινά συμβαίνουν στον κόσμο εξαρτάται από τον ίδιο και τι όχι. Όταν κατανοούμε τι μπορούμε να ελέγξουμε στο περιβάλλον μας και τι δεν μπορούμε, το η προβληματική κατάσταση γίνεται πιο συγκεκριμένη, σαφής και αντιμετωπίσιμη. Αντιγράφω και κάνω υπογραμμίσεις το άρθρο που με απλά λόγια εξηγεί κάποια πράγματα για την ψυχική υγεία στον καιρό της κρίσης:
Περπάτημα, τρέξιμο και επαφή με τη φύση προτείνει ο
επίκουρος καθηγητής στο ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Νίκος
Διγγελίδης ως "αντίδοτο" στην κακή ψυχολογία πολλών, που αποτελεί
απόρροια της κρίσης.
"Η άσκηση και η φυσική δραστηριότητα αποδεδειγμένα βοηθά στη βελτίωση της διάθεσης, στην πρόληψη ή/και αντιμετώπιση του άγχους και της κατάθλιψης. Πρόσφατα, έρευνες έδειξαν ότι απλώς και μόνο το να βρίσκεται κάποιος στη φύση- ακόμη και χωρίς να κάνει κάτι ιδιαίτερο- μπορεί να βελτιώσει τη διάθεσή του. Η άσκηση, δηλαδή μια συστηματική προσπάθεια με στόχο τη βελτίωση της φυσικής μας κατάστασης, μπορεί να έχει ακόμη πιο ευεργετικές συνέπειες στην ψυχική μας υγεία" λέει ο κ. Διγγελίδης.
Και προσθέτει: "Συνοψίζοντας, λοιπόν, θα συστήναμε στον κόσμο να συνεχίσει να περπατάει, να συνεχίσει να τρέχει, να συνεχίσει να επιδιώκει να βρίσκεται κοντά στη φύση".
Ταυτόχρονα, όμως, αυτό που είναι σημαντικό, σύμφωνα με τον ίδιο- όχι μόνο κάτω από συνθήκες κρίσης- είναι να μπορεί ο καθένας να ξεχωρίσει στη ζωή του αυτά που εξαρτώνται από τον ίδιο και όσα εξαρτώνται από τους άλλους.
"Η αλήθεια είναι ότι η κρίση και τα μέτρα για την αντιμετώπισή της από την Πολιτεία δεν εξαρτώνται από εμάς. Κανείς μας δεν παίρνει αυτές τις αποφάσεις και κανείς δεν ρωτά τη γνώμη μας καν. Το θέμα είναι, λοιπόν, να προσπαθήσει κανείς να δει τι μπορεί να κάνει ο ίδιος για τη δική του ευδαιμονία. Το να επιλέξουμε να ασκηθούμε ή όχι, το να περπατήσουμε ή όχι, εξαρτάται από εμάς τους ίδιους κι αυτές οι μικρές επιλογές στην καθημερινότητά μας μπορούν να κάνουν τη διαφορά" τονίζει ο κ. Διγγελίδης.
"Σε γενικές γραμμές" διευκρινίζει ο κ. Διγγελίδης "η υγεία μας την εποχή του μνημονίου περνάει εύλογα τη δική της κρίση. Αυτό είναι μια κοινή παραδοχή, η οποία, όμως, αποδεικνύεται ήδη από τις πρώτες έρευνες που έχουν δημοσιευτεί και δείχνουν ότι οι άνθρωποι κάτω από αυτές τις συνθήκες βάζουν σε δεύτερη μοίρα τη φροντίδα της υγείας τους.
Η επιβίωση γίνεται ασφαλώς προτεραιότητα και κάθε άνθρωπος βρίσκεται αντιμέτωπος με διάφορα διλήμματα καθημερινά που τον ταλαιπωρούν και φέρνουν σε δύσκολη θέση πρώτα την ψυχική και πνευματική μας υγεία και στη συνέχεια τη σωματική".
Με βάση τα παραπάνω, ιδιαίτερη σημασία για τον επίκουρο καθηγητή στο ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας έχει να καταλάβει κανείς τι είναι αυτό που συμβαίνει και με ποιο τρόπο επηρεάζει την καθημερινότητά του.
"Κάνουμε τα ίδια πράγματα που κάναμε και χθες (δηλαδή πριν την κρίση); Σκεφτόμαστε, όπως σκεφτόμασταν και χθες; Η απάντηση προφανώς σε αυτά τα δυο ερωτήματα, για τη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου- αν όχι για όλους- είναι αρνητική. Δεν έχουμε την ίδια συμπεριφορά και δεν σκεφτόμαστε το ίδιο. Έχουμε αλλάξει και οι αλλαγές αυτές έχουν επέλθει από 'ανάγκη' και όχι τόσο από 'επιλογή'" σημειώνει.
Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό αποτελεί και μια από τις βασικότερες ρίζες του "κακού" για την ψυχική μας υγεία. "Σήμερα, πολύ περισσότερο από χθες, παίρνουμε αποφάσεις όχι με βάση το 'πώς θα θέλαμε να ζούμε', αλλά το 'πώς μπορούμε' κι αυτό δεν το έχουμε επιλέξει οι ίδιοι, αλλά αντιθέτως μας έχει επιβληθεί από άλλους. Οι άνθρωποι έχουν γίνει περισσότερο νευρικοί στην καθημερινότητά τους, λιγότερο ψύχραιμοι, οι αυτοκτονίες και η κατανάλωση ψυχοφαρμάκων έχουν αυξηθεί. Όλα αυτά γιατί από ανάγκη υποχρεωνόμαστε να κάνουμε πράγματα που, κάτω από άλλες συνθήκες (π.χ. πριν την κρίση), δεν θα τα κάναμε- ωστόσο τα κάνουμε γιατί ο καθένας έχει υποχρέωση να επιβιώσει" καταλήγει.
"Η άσκηση και η φυσική δραστηριότητα αποδεδειγμένα βοηθά στη βελτίωση της διάθεσης, στην πρόληψη ή/και αντιμετώπιση του άγχους και της κατάθλιψης. Πρόσφατα, έρευνες έδειξαν ότι απλώς και μόνο το να βρίσκεται κάποιος στη φύση- ακόμη και χωρίς να κάνει κάτι ιδιαίτερο- μπορεί να βελτιώσει τη διάθεσή του. Η άσκηση, δηλαδή μια συστηματική προσπάθεια με στόχο τη βελτίωση της φυσικής μας κατάστασης, μπορεί να έχει ακόμη πιο ευεργετικές συνέπειες στην ψυχική μας υγεία" λέει ο κ. Διγγελίδης.
Και προσθέτει: "Συνοψίζοντας, λοιπόν, θα συστήναμε στον κόσμο να συνεχίσει να περπατάει, να συνεχίσει να τρέχει, να συνεχίσει να επιδιώκει να βρίσκεται κοντά στη φύση".
Ταυτόχρονα, όμως, αυτό που είναι σημαντικό, σύμφωνα με τον ίδιο- όχι μόνο κάτω από συνθήκες κρίσης- είναι να μπορεί ο καθένας να ξεχωρίσει στη ζωή του αυτά που εξαρτώνται από τον ίδιο και όσα εξαρτώνται από τους άλλους.
"Η αλήθεια είναι ότι η κρίση και τα μέτρα για την αντιμετώπισή της από την Πολιτεία δεν εξαρτώνται από εμάς. Κανείς μας δεν παίρνει αυτές τις αποφάσεις και κανείς δεν ρωτά τη γνώμη μας καν. Το θέμα είναι, λοιπόν, να προσπαθήσει κανείς να δει τι μπορεί να κάνει ο ίδιος για τη δική του ευδαιμονία. Το να επιλέξουμε να ασκηθούμε ή όχι, το να περπατήσουμε ή όχι, εξαρτάται από εμάς τους ίδιους κι αυτές οι μικρές επιλογές στην καθημερινότητά μας μπορούν να κάνουν τη διαφορά" τονίζει ο κ. Διγγελίδης.
"Σε γενικές γραμμές" διευκρινίζει ο κ. Διγγελίδης "η υγεία μας την εποχή του μνημονίου περνάει εύλογα τη δική της κρίση. Αυτό είναι μια κοινή παραδοχή, η οποία, όμως, αποδεικνύεται ήδη από τις πρώτες έρευνες που έχουν δημοσιευτεί και δείχνουν ότι οι άνθρωποι κάτω από αυτές τις συνθήκες βάζουν σε δεύτερη μοίρα τη φροντίδα της υγείας τους.
Η επιβίωση γίνεται ασφαλώς προτεραιότητα και κάθε άνθρωπος βρίσκεται αντιμέτωπος με διάφορα διλήμματα καθημερινά που τον ταλαιπωρούν και φέρνουν σε δύσκολη θέση πρώτα την ψυχική και πνευματική μας υγεία και στη συνέχεια τη σωματική".
Με βάση τα παραπάνω, ιδιαίτερη σημασία για τον επίκουρο καθηγητή στο ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας έχει να καταλάβει κανείς τι είναι αυτό που συμβαίνει και με ποιο τρόπο επηρεάζει την καθημερινότητά του.
"Κάνουμε τα ίδια πράγματα που κάναμε και χθες (δηλαδή πριν την κρίση); Σκεφτόμαστε, όπως σκεφτόμασταν και χθες; Η απάντηση προφανώς σε αυτά τα δυο ερωτήματα, για τη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου- αν όχι για όλους- είναι αρνητική. Δεν έχουμε την ίδια συμπεριφορά και δεν σκεφτόμαστε το ίδιο. Έχουμε αλλάξει και οι αλλαγές αυτές έχουν επέλθει από 'ανάγκη' και όχι τόσο από 'επιλογή'" σημειώνει.
Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό αποτελεί και μια από τις βασικότερες ρίζες του "κακού" για την ψυχική μας υγεία. "Σήμερα, πολύ περισσότερο από χθες, παίρνουμε αποφάσεις όχι με βάση το 'πώς θα θέλαμε να ζούμε', αλλά το 'πώς μπορούμε' κι αυτό δεν το έχουμε επιλέξει οι ίδιοι, αλλά αντιθέτως μας έχει επιβληθεί από άλλους. Οι άνθρωποι έχουν γίνει περισσότερο νευρικοί στην καθημερινότητά τους, λιγότερο ψύχραιμοι, οι αυτοκτονίες και η κατανάλωση ψυχοφαρμάκων έχουν αυξηθεί. Όλα αυτά γιατί από ανάγκη υποχρεωνόμαστε να κάνουμε πράγματα που, κάτω από άλλες συνθήκες (π.χ. πριν την κρίση), δεν θα τα κάναμε- ωστόσο τα κάνουμε γιατί ο καθένας έχει υποχρέωση να επιβιώσει" καταλήγει.
Σχόλια