Είναι σίγουρα ένα παράδοξο από τη μια να αγωνιζόμαστε για ισότητα ανάμεσα στα φύλα και γενικότερα ανάμεσα στους ανθρώπους και από την άλλη να αναγνωρίζουμε τη γυναίκα ως μια ξεχωριστή μειονότητα που της αξίζει να τιμάται για μια μέρα το χρόνο. Οι παγκόσμιες μέρες έχουν βέβαια το νόημα της αφύπνισης, της ενημέρωσης, της ευαισθητοποίησης και της υπενθύμισης καταστάσεων και προβλημάτων που εξακολουθούν να υφίστανται. Όπως κι αν το δει κανείς, το να είσαι γυναίκα ακόμα και στο δυτικό κόσμο συνεπάγεται έναν καθημερινό αγώνα ενάντια σε στερεότυπα, κοινωνικές προσδοκίες με μεγάλη αντοχή στο χρόνο, πολλαπλές απαιτήσεις και πιέσεις. Βρισκόμαστε άλλωστε σε μια μεταβατική εποχή στην οποία η γυναίκα του δυτικού κόσμου έχει επωμιστεί το δικαίωμα στην εργασία, χωρίς όμως να της παραχωρείται πλήρως το δικαίωμα στη διεκδίκηση αξιωμάτων, θέσεων με κύρος και ίσης μεταχείρισης. Ούτε η είσοδός της σε εργασιακούς χώρους σήμαναν απαραίτητα και την εξίσωση των υποχρεώσεων-δικαιωμάτων ανάμεσα στα δύο φύλα σε άλλους χώρος, όπως είναι η διαχείριση του σπιτικού και το μεγάλωμα των παιδιών. Παράλληλα, δεν έχει ακόμα κατακτήσει ισότητα στους υπόλοιπους ρόλους της ζωής, με αποτέλεσμα να επιχειρεί να ισορροπήσει γονεϊκούς και οικοκυρικούς ρόλους, παράλληλα με τους επαγγελματικούς.
Ας μην ξεχνάμε όμως και μια τεράστια απαίτηση όλων προς τις γυναίκες: τη συμμόρφωσή τους σε συγκεκριμένα πρότυπα και κριτήρια εξωτερικής εμφάνισης. Μια πανίσχυρη εκστρατεία που, στοχεύοντας να πουλήσει προϊόντα, μετατρέπει τη γυναίκα σε ένα σεξουαλικό, άβουλο, πεινασμένο, καλογυαλισμένο, στολισμένο αντικείμενο και θρέφει την απαξίωσή της, την αποσιωπά και χαμηλώνει πιεστικά την αυτοεκτίμησή της. Όπως καταλάβατε, επιλέγω για τη σημερινή μέρα να καυτηριάσω τον κόσμο του μάρκετινγκ και της διαφήμισης, παραθέτοντας το βίντεο της αγαπημένης μου Jean Kilbourne, αμερικανίδας ακτιβίστριας και πρωτοπόρου στη διεκδίκηση δικαιωμάτων ευπαθών ομάδων, στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στο ξεσκέπασμα των ανήθικων τακτικών που ακολουθούνται από συγκεκριμένες βιομηχανίες. Απολαύστε την [με αγγλικούς υπότιτλους- κάποια στιγμή θα προσπαθήσω να βρω χρόνο να την υποτιτλίσω στα ελληνικά]:
Ας μην ξεχνάμε όμως και μια τεράστια απαίτηση όλων προς τις γυναίκες: τη συμμόρφωσή τους σε συγκεκριμένα πρότυπα και κριτήρια εξωτερικής εμφάνισης. Μια πανίσχυρη εκστρατεία που, στοχεύοντας να πουλήσει προϊόντα, μετατρέπει τη γυναίκα σε ένα σεξουαλικό, άβουλο, πεινασμένο, καλογυαλισμένο, στολισμένο αντικείμενο και θρέφει την απαξίωσή της, την αποσιωπά και χαμηλώνει πιεστικά την αυτοεκτίμησή της. Όπως καταλάβατε, επιλέγω για τη σημερινή μέρα να καυτηριάσω τον κόσμο του μάρκετινγκ και της διαφήμισης, παραθέτοντας το βίντεο της αγαπημένης μου Jean Kilbourne, αμερικανίδας ακτιβίστριας και πρωτοπόρου στη διεκδίκηση δικαιωμάτων ευπαθών ομάδων, στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στο ξεσκέπασμα των ανήθικων τακτικών που ακολουθούνται από συγκεκριμένες βιομηχανίες. Απολαύστε την [με αγγλικούς υπότιτλους- κάποια στιγμή θα προσπαθήσω να βρω χρόνο να την υποτιτλίσω στα ελληνικά]:
Σχόλια